معنی حساب داشتن - جستجوی لغت در جدول جو

حساب داشتن

لغت نامه دهخدا

تاب داشتن

پیچیدگی داشتن، دارای پیچ و خم بودن
طاقت داشتن، بردباری داشتن

فرهنگ فارسی عمید

حساب دان

کسی که حساب میداند، کسی که قواعد علم حساب را می داند

فرهنگ فارسی عمید

سال داشتن

(چَ گِ رِ تَ)

سن داشتن. پیر و معمر بودن

لغت نامه دهخدا

تاب داشتن

(اِ تِ)

طاقت داشتن. تحمل داشتن:
چون بخورد ساتگنی هفت و هشت
با گلویش تاب ندارد رباب.
ناصرخسرو.
اگر سیمرغی اندر دام زلفی
بماند، تاب عصفوری ندارد.
سعدی (طیبات).
، در رنج و درد بودن:
دوش دوراز رویت ای جان جانم از غم تاب داشت
ابر چشمم بر رخ از سودای دل سیلاب داشت.
سعدی.
، تاب داشتن چشم کسی، کمی حول در چشم او بودن

لغت نامه دهخدا

حساب دادن

(کَ دَ)

پس دادن حساب. حساب پس دادن. حساب کردن:
اگرچه دورم از آن بزم میتوانم داد
حساب خندۀ گل با شمار گریۀ شمع.
صائب اصفهانی (از آنندراج) (ارمغان آصفی).
هر نقد دل که میبرد آن دست خوش نگار
آخر به ما حساب به انگشت میدهد.
تأثیر اصفهانی (از ارمغان آصفی)

لغت نامه دهخدا

حساب دان

(گَ)

دانندۀ حساب. حساب داننده. کسی که از حساب سر در می آورد، کنایه از قانون دان. (آنندراج) :
بسیار کم شمردن ما لایق تونیست
شاه آن بود که خوب نداند حساب را.
یحیی کاشی (از ارمغان آصفی).
، زبان دان. (آنندراج)

لغت نامه دهخدا

شتاب داشتن

(خِ رَ تَ)

عجله داشتن. تعجیل داشتن:
که بشنیده بد آنکه افراسیاب
به جنگ سیاووش دارد شتاب.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

حرام داشتن

(رَ دَ)

ممنوع شمردن. حرام دانستن:
بدین گونه بگذشت سالی تمام
همی داشتی هر کسی می حرام.
فردوسی

لغت نامه دهخدا

حساب برداشتن

(نِ وِ تَ)

حساب گرفتن. عبرت گرفتن. حساب بردن. رجوع به حساب گرفتن و حساب بردن شود:
ز چهرۀ توبهشت آب و تاب بردارد
ز قامت تو قیامت حساب بردارد.
صائب اصفهانی (از ارمغان آصفی)

لغت نامه دهخدا

حساب ساختن

(گَ کَ دَ)

حساب تراشی کردن. حساب سازی

لغت نامه دهخدا